สิ่งที่ มีการ สต็อก ตัวเลือก เก็บภาษี ที่

หากคุณได้รับตัวเลือกในการซื้อหุ้นเป็นเงินสำหรับบริการของคุณคุณอาจมีรายได้เมื่อคุณได้รับตัวเลือกเมื่อคุณใช้ตัวเลือกหรือเมื่อคุณทิ้งตัวเลือกหรือหุ้นที่ได้รับเมื่อคุณใช้ตัวเลือก มีสองประเภทของตัวเลือกหุ้น: ตัวเลือกที่ได้รับภายใต้แผนการซื้อหุ้นของพนักงานหรือตัวเลือกหุ้นแรงจูงใจ (ISO) เป็นตัวเลือกหุ้นตามกฎหมาย ตัวเลือกหุ้นที่ไม่ได้รับภายใต้แผนการซื้อหุ้นของพนักงานหรือแผน ISO เป็นตัวเลือกหุ้นที่ไม่ใช่ทางการเงิน โปรดดูที่สิ่งพิมพ์ 525 รายได้ที่ต้องเสียภาษีและไม่ต้องเสียภาษี เพื่อขอความช่วยเหลือในการพิจารณาว่าคุณได้รับทางเลือกตามกฎหมายหรือหุ้นที่ไม่เป็นไปตามหลักเกณฑ์หรือไม่ หากนายจ้างของคุณอนุญาตให้คุณมีตัวเลือกหุ้นตามกฎหมายคุณจะไม่รวมจำนวนเงินใด ๆ ในรายได้รวมของคุณเมื่อคุณได้รับหรือใช้ตัวเลือกนี้ อย่างไรก็ตามคุณอาจต้องเสียภาษีขั้นต่ำอื่นในปีที่คุณใช้ ISO สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมโปรดดูคำแนะนำในแบบฟอร์ม 6251 คุณมีรายได้ที่ต้องเสียภาษีหรือขาดทุนจากการหักเงินเมื่อคุณขายหุ้นที่คุณซื้อโดยใช้ตัวเลือก โดยทั่วไปคุณถือว่าจำนวนเงินนี้เป็นกำไรหรือขาดทุนจากเงินทุน อย่างไรก็ตามหากคุณไม่ได้มีข้อกำหนดในการถือครองพิเศษคุณจะต้องปฏิบัติต่อรายได้จากการขายเป็นรายได้ธรรมดา เพิ่มจำนวนเงินเหล่านี้ซึ่งถือเป็นค่าจ้างตามเกณฑ์ของหุ้นในการกำหนดกำไรหรือขาดทุนจากการจำหน่ายหุ้น โปรดดูที่สิ่งพิมพ์ 525 สำหรับรายละเอียดเฉพาะเกี่ยวกับประเภทของตัวเลือกหุ้นเช่นเดียวกับกฎสำหรับเมื่อมีการรายงานรายได้และวิธีการรายงานรายได้สำหรับวัตถุประสงค์ด้านภาษีเงินได้ Option Incentive Stock - หลังจากที่ใช้ ISO คุณควรได้รับจากนายจ้างของคุณแบบฟอร์ม 3921 (PDF), การใช้ตัวเลือกหุ้นส่งเสริมการขายตามมาตรา 422 (ข) แบบฟอร์มนี้จะรายงานวันที่และค่าสำคัญที่จำเป็นในการกำหนดจำนวนเงินทุนและรายได้ปกติที่ถูกต้องในรายงานของคุณ แผนการจัดซื้อหุ้นของพนักงาน - หลังจากการโอนหรือขายหุ้นครั้งแรกโดยการใช้ตัวเลือกที่ได้รับภายใต้แผนการซื้อหุ้นของพนักงานคุณควรได้รับจากนายจ้างของคุณเป็นแบบฟอร์ม 3922 (PDF) การโอนหุ้นที่ได้มาจากแผนการซื้อหุ้นของพนักงานตาม มาตรา 423 (c) แบบฟอร์มนี้จะรายงานวันที่และค่าสำคัญที่จำเป็นในการกำหนดจำนวนเงินทุนและรายได้ปกติที่ถูกต้องที่จะรายงานในการคืนสินค้าของคุณ ถ้านายจ้างของคุณอนุญาตให้คุณเลือกตัวเลือกหุ้นที่ไม่เป็นไปตามข้อกำหนดจำนวนเงินที่ต้องรวมและเวลาในการรวมจะขึ้นอยู่กับว่าสามารถกำหนดมูลค่าตลาดยุติธรรมของตัวเลือกได้หรือไม่ มูลค่าตลาดยุติธรรม - หากตัวเลือกมีการซื้อขายหลักทรัพย์ในตลาดที่จัดตั้งขึ้นคุณสามารถกำหนดมูลค่าตลาดยุติธรรมของตัวเลือกได้ โปรดดูที่สิ่งพิมพ์ 525 สำหรับกรณีอื่น ๆ ซึ่งคุณสามารถกำหนดมูลค่าตลาดยุติธรรมของตัวเลือกและกฎเพื่อกำหนดเวลาที่คุณควรรายงานรายได้สำหรับตัวเลือกที่มีมูลค่าตลาดยุติธรรมที่สามารถกำหนดได้ ไม่ง่ายที่จะกำหนดมูลค่าตลาดยุติธรรม - ตัวเลือกที่ไม่เป็นไปตามหลักเกณฑ์ส่วนใหญ่ไม่มีราคาตลาดยุติธรรมที่สามารถกำหนดได้ สำหรับตัวเลือกที่ไม่เป็นทางเลือกโดยไม่มีมูลค่ายุติธรรมของตลาดที่กำหนดได้ก็ไม่ถือว่าเป็นการเสียภาษีเมื่อคุณได้รับเลือก แต่คุณต้องรวมรายได้ในมูลค่ายุติธรรมของหุ้นที่ได้รับจากการใช้สิทธิโดยหักจำนวนเงินที่ชำระเมื่อคุณใช้ตัวเลือกนี้ คุณมีรายได้ที่ต้องเสียภาษีหรือขาดทุนจากการหักเงินเมื่อคุณขายหุ้นที่คุณได้รับโดยการใช้ตัวเลือก โดยทั่วไปคุณถือว่าจำนวนเงินนี้เป็นกำไรหรือขาดทุนจากเงินทุน สำหรับข้อมูลเฉพาะและข้อกำหนดในการรายงานโปรดดูที่สิ่งพิมพ์ 525 หน้าสุดท้ายที่ได้รับการปรับปรุงหรืออัปเดต: 17 กุมภาพันธ์ 2017 ตัวเลือกหุ้นจะถูกหักภาษีสำหรับนักลงทุนรายย่อยที่มีการซื้อขายหุ้นในตลาดหลักทรัพย์เป็นครั้งแรกคุณจำเป็นต้องทราบว่าหลักทรัพย์เหล่านี้ได้รับอย่างไร เก็บภาษี สำหรับคนที่ไม่ได้ฝึกหัดให้เริ่มต้นด้วยคำจำกัดความบางอย่าง ตัวเลือกการขายให้เจ้าของ (เจ้าของอ็อพชัน) สิทธิ์ในการขายหุ้นที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ในราคาที่กำหนด (ราคาการประท้วง) ในหรือก่อนวันที่ที่ระบุ ในทางกลับกันตัวเลือกการโทรจะให้สิทธิในการซื้อหลักประกันในราคาที่กำหนด ตอนนี้ถ้าแทนที่จะซื้อตัวเลือกคุณให้สิทธิ์แก่ผู้อื่นในการวางหรือเรียกคุณจะเป็นนักเขียนตัวเลือก ดังนั้นคุณจะได้รับพรีเมี่ยม (ค่าธรรมเนียม) จากผู้ถือเพื่อแลกรับความเสี่ยง ในฐานะผู้ถือคุณสามารถเลือกตัวเลือกได้ด้วยการจ่ายเบี้ยประกันภัยให้กับนักเขียนสำหรับตัวเลือกที่ออกใหม่หรือซื้อตัวเลือกที่มีอยู่ในตลาดเปิด ตอนนี้สำหรับกฎภาษี ถ้าคุณถือตัวเลือกพวกเขาจะ: (1) หมดอายุในวันที่หมดอายุเนื่องจากไม่สำคัญ (2) ใช้สิทธิเพราะเงินหรือ (3) ขายก่อนหมดอายุ หากตัวเลือกของคุณหมดอายุลงคุณเห็นได้ชัดว่าการสูญเสียเงินทุนโดยทั่วไปอยู่ในระยะสั้นเนื่องจากคุณมีทางเลือกไว้หนึ่งปีหรือน้อยกว่านั้น แต่ถ้าเกิดขึ้นอีกคุณจะมีเงินทุนระยะยาวขาดทุน ตัวอย่างเช่นสมมติว่าคุณซื้อตัวเลือกการวาง 6 เดือนโดยมีราคาประท้วง 10 เหรียญต่อหุ้น ในวันที่หมดอายุหุ้นขาย 20 ถ้าคุณมีความรู้สึกใด ๆ คุณจะปล่อยให้ตัวเลือกหมดอายุและทำให้เกิดการสูญเสียเงินระยะสั้น รายงานการสูญเสียซึ่งเป็นราคา (หรือเบี้ยประกันภัย) ที่คุณจ่ายสำหรับการบวกบวกต้นทุนการทำธุรกรรมในส่วนที่ 1 ของแบบฟอร์ม 8949 ซึ่งป้อนเข้าสู่ตาราง D โดยป้อนวันที่ซื้อตัวเลือกในคอลัมน์ (c) วันที่หมดอายุใน คอลัมน์ (d) หมดอายุในคอลัมน์ (e) และค่าใช้จ่ายรวมถึงค่าธรรมเนียมการทำธุรกรรมในคอลัมน์ (f) หากคุณใช้ตัวเลือกการขายโดยการขายหุ้นให้กับนักเขียนในราคาที่กำหนดให้หักค่าใช้จ่ายของตัวเลือก (เบี้ยประกันภัยบวกค่าใช้จ่ายในการทำธุรกรรมใด ๆ ) จากเงินที่ได้จากการขายของคุณ การเพิ่มหรือลดทุนของคุณเป็นระยะเวลานานหรือระยะสั้นขึ้นอยู่กับระยะเวลาที่คุณเป็นเจ้าของหุ้นอ้างอิง ป้อนกำไรหรือขาดทุนในแบบฟอร์ม 8949 เช่นเดียวกับที่คุณต้องการสำหรับการขายหุ้นใด ๆ ถ้าคุณใช้ตัวเลือกการโทรโดยการซื้อหุ้นจากนักเขียนในราคาที่กำหนดให้เพิ่มต้นทุนของตัวเลือกลงในราคาที่จ่ายสำหรับหุ้น นี่เป็นพื้นฐานทางภาษีของคุณ เมื่อคุณขายคุณจะได้รับเงินทุนระยะสั้นหรือระยะยาวหรือขาดทุนขึ้นอยู่กับระยะเวลาที่คุณถือครองหุ้น นั่นหมายความว่าระยะเวลาการถือครองของคุณจะถูกรีเซ็ตเมื่อคุณใช้ตัวเลือก ตัวอย่างเช่นสมมติว่าคุณใช้จ่าย 1,000 ครั้งในวันที่ 8 กรกฎาคม 2014 เรียกตัวเลือกซื้อ 300 หุ้นของ XYZ Corp. ที่ 15 บาทต่อหุ้น ในวันที่ 1 กรกฎาคม 2015 จะมีการขายที่มีประสิทธิภาพ 35 ดังนั้นคุณจึงออกกำลังกาย เพิ่ม 1,000 ค่าใช้จ่ายตัวเลือกเพื่อ 4,500 ใช้จ่ายในหุ้น (300 ครั้ง 15) พื้นฐานของคุณในหุ้นคือ 5,500 และระยะเวลาการถือครองของคุณจะเริ่มในวันที่ 2 กรกฎาคม 2015 วันหลังจากที่คุณได้รับหุ้น หากคุณขายตัวเลือกของคุณสิ่งที่ง่าย คุณมีผลกำไรหรือขาดทุนจากการลงทุนในระยะสั้นหรือระยะยาวขึ้นอยู่กับระยะเวลาการถือครองหลักทรัพย์ของคุณ ดังที่ได้กล่าวมาแล้วนักเขียนตัวเลือกได้รับเบี้ยประกันภัยสำหรับความพยายามของพวกเขา การรับพรีเมี่ยมจะไม่มีผลเสียต่อภาษีใด ๆ สำหรับคุณผู้เป็นตัวเลือกจนกว่าจะมีตัวเลือก: (1) หมดอายุการใช้งานที่ยังไม่ได้ใช้งาน (2) หรือ (3) ถูกหักล้างในธุรกรรมปิดบัญชี (อธิบายด้านล่าง) เมื่อตัวเลือกวางหรือเรียกใช้หมดอายุคุณจะถือว่าการชำระเงินพรีเมียมเป็นเงินทุนระยะสั้นที่เกิดขึ้นเมื่อวันหมดอายุ นี่เป็นความจริงแม้ว่าระยะเวลาของตัวเลือกจะเกินกว่า 12 เดือนก็ตาม ตัวอย่างเช่นสมมติว่าคุณได้เขียนตัวเลือกการฝากเงินไว้ที่ 25 บาทต่อหุ้นสำหรับ 1,000 หุ้นของ XYZ Corp. สำหรับ premium 1,500 นี้สร้างภาระผูกพันสำหรับคุณที่จะซื้อหุ้น 1,000 ในราคานัดหยุดงานของ 25 โชคดีสำหรับคุณสต็อกจะบินไปถึง 35 และผู้ถืออย่างชาญฉลาดให้ตัวเลือกที่จะหมดอายุ คุณถือว่าพรีเมี่ยมจากการเขียนตัวเลือกที่หมดอายุในขณะนี้เป็น 1,500 เงินทุนระยะสั้นได้รับ รายงานเกี่ยวกับส่วนที่ 1 ของแบบฟอร์ม 8949 ดังนี้ป้อนวันหมดอายุของตัวเลือกในคอลัมน์ (c) จำนวน 1,500 รายเป็นยอดขายในคอลัมน์ (e) หมดอายุในคอลัมน์ (f) หากคุณเขียนตัวเลือกไว้ในปีก่อนที่จะหมดอายุลงจะไม่มีผลเสียภาษีในปีที่ผ่านมา ถ้าคุณเขียนตัวเลือกการวางที่ได้รับการออกกำลังกาย (หมายความว่าคุณต้องซื้อหุ้น) ลดพื้นฐานภาษีของหุ้นที่คุณได้รับโดยเบี้ยประกันภัยที่คุณได้รับ อีกครั้งระยะเวลาการถือครองของคุณเริ่มต้นวันหลังจากที่คุณได้รับหุ้น หากคุณเขียนตัวเลือกการโทรที่ได้รับการออกกำลังกาย (หมายความว่าคุณขายหุ้น) ให้เพิ่มเบี้ยประกันภัยกับยอดขาย กำไรหรือขาดทุนของคุณในระยะสั้นหรือระยะยาวขึ้นอยู่กับระยะเวลาที่คุณถือหุ้น เมื่อทำรายการปิดธุรกรรมข้อผูกพันทางเศรษฐกิจของคุณภายใต้ตัวเลือกที่คุณเขียนจะหักล้างโดยการซื้อตัวเลือกที่เท่าเทียมกัน ตัวอย่างเช่นสมมติว่าคุณเขียนตัวเลือกการซื้อหุ้น 1,000 หุ้นของ XYZ Corp. ณ ราคา 50 บาทต่อหุ้นโดยมีวันหมดอายุคือ 5 กรกฎาคม 2015 ในขณะที่คุณต้องซื้อหุ้น 1,000 หุ้นในราคา 50 ก็สามารถชดเชยได้ด้วยการซื้อตัวเลือกการขาย 1,000 หุ้นมูลค่าที่ตราไว้หุ้นละ 50 บาท ขณะนี้คุณมีภาระผูกพันในการซื้อ (ภายใต้ตัวเลือกการขายที่คุณเขียน) และสิทธิการหักล้างในการขาย (ภายใต้ตัวเลือกการขายที่คุณซื้อ) สำหรับวัตถุประสงค์ด้านภาษีการซื้อตัวเลือกการหักล้างคือรายการปิดเนื่องจากมีการยกเลิกตัวเลือกที่คุณเขียนไว้อย่างมีประสิทธิภาพ กำไรหรือขาดทุนจากเงินทุนของคุณอยู่ในระยะสั้นตามความหมาย จำนวนเงินคือส่วนต่างระหว่างเบี้ยประกันภัยที่คุณได้รับสำหรับการเขียนตัวเลือกและเบี้ยประกันภัยที่คุณจ่ายเพื่อเข้าทำรายการปิดบัญชี รายงานกำไรหรือขาดทุนในปีภาษีที่คุณทำรายการปิดบัญชี สำหรับวัตถุประสงค์ของการหักขาดทุนจากตัวเลือกกฎก่อนหน้าจะมีผลกับตัวเลือกที่เปลือยกายที่เรียกว่า หากคุณมีตำแหน่งที่หักล้างกับตัวเลือกนี้คุณจะมีคร่อม ตัวอย่างของการตั้งคร่ายคือเมื่อคุณซื้อตัวเลือกการขายในหุ้นที่คุณชื่นชอบอยู่แล้ว แต่ไม่ได้รับอนุญาตจากการขายในขณะนี้ภายใต้กฎของ SEC สมมติว่าตัวเลือกการขายหมดอายุในช่วงปลายปี หากคุณยังเป็นเจ้าของตำแหน่งการหักล้าง (หุ้น) ณ สิ้นปีการสูญเสียจากตัวเลือกหมดอายุโดยทั่วไปจะถูกหักเงินได้เฉพาะในกรณีที่เกินกว่ากำไรที่ยังไม่เกิดขึ้นจริงในหุ้น การสูญเสียส่วนเกินจะเลื่อนออกไปจนกว่าจะถึงปีที่คุณขายหุ้น ดู IRS Publication 550 ที่ irs. gov เพื่อดูข้อมูลเพิ่มเติมบนเลาะเลียบ หัวข้อที่เกี่ยวข้อง Copyright copy2017 MarketWatch, Inc. สงวนลิขสิทธิ์ ข้อมูลในวันที่จัดทำโดย SIX Financial Information และอยู่ภายใต้เงื่อนไขการใช้งาน ข้อมูลในอดีตและปัจจุบันในปัจจุบันที่จัดทำโดย SIX Financial Information ข้อมูลในวันล่าช้าตามข้อกำหนดการแลกเปลี่ยน SampPDow Jones Indices (SM) จาก Dow Jones amp Company, Inc. เครื่องหมายคำพูดทั้งหมดอยู่ในรูปของเวลาท้องถิ่น ข้อมูลการขายล่าสุดล่าสุดตามเวลาจริงของ NASDAQ ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสัญลักษณ์การซื้อขายของ NASDAQ และสถานะทางการเงินในปัจจุบัน ข้อมูลในวันดาล่าช้า 15 นาทีสำหรับ Nasdaq และ 20 นาทีสำหรับการแลกเปลี่ยนอื่น ๆ SampPDow Jones Indices (SM) จาก Dow Jones amp Company, Inc. ข้อมูลภายใน SEHK จัดทำโดย SIX Financial Information และล่าช้าอย่างน้อย 60 นาที คำพูดทั้งหมดที่อยู่ในเวลาท้องถิ่นแลกเปลี่ยน. ไม่พบผลการค้นหาตัวเลือกหุ้นของพนักงานส่วนใหญ่แผนการเลือกหุ้นของพนักงานอาจเป็นเครื่องมือการลงทุนที่ร่ำรวยหากได้รับการจัดการอย่างเหมาะสม ด้วยเหตุนี้แผนการเหล่านี้จึงเป็นเครื่องมือที่ประสบความสำเร็จในการดึงดูดผู้บริหารระดับสูงและในช่วงหลายปีที่ผ่านมาได้กลายเป็นวิธีที่นิยมในการล่อลวงพนักงานที่ไม่เป็นผู้บริหาร แต่น่าเสียดายที่บางส่วนยังคงไม่สามารถใช้ประโยชน์จากเงินที่สร้างโดยพนักงานของพวกเขา การทำความเข้าใจลักษณะของตัวเลือกหุ้น การจัดเก็บภาษีและผลกระทบต่อรายได้ส่วนบุคคลเป็นกุญแจสำคัญในการเพิ่มผลกำไรที่อาจเกิดกำไรได้ Whats Employee Stock Option ตัวเลือกหุ้นของพนักงานเป็นสัญญาที่นายจ้างจ่ายให้กับพนักงานเพื่อซื้อหุ้นในจำนวนหุ้นที่กำหนดในราคาคงที่สำหรับระยะเวลาที่ จำกัด มีตัวบ่งชี้หุ้นออกมาสองประเภท: ตัวเลือกหุ้นที่ไม่ผ่านการรับรอง (NSO) และตัวเลือกหุ้นจูงใจ (ISO) ตัวเลือกหุ้นที่ไม่ผ่านการรับรองจะแตกต่างจากตัวเลือกหุ้นจูงใจในสองวิธี ประการแรก NSOs จะเสนอให้กับพนักงานที่ไม่เป็นผู้บริหารและกรรมการภายนอกหรือที่ปรึกษา ในทางตรงกันข้าม ISO สงวนไว้สำหรับพนักงานอย่างเคร่งครัด (โดยเฉพาะผู้บริหาร) ของ บริษัท ประการที่สองตัวเลือกที่ไม่ได้รับการรับรองจะไม่ได้รับการปฏิบัติภาษีพิเศษของรัฐบาลกลางในขณะที่ตัวเลือกหุ้นที่ได้รับสิทธิพิเศษจะได้รับการรักษาด้วยภาษีที่ดีเพราะพวกเขาปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ทางกฎหมายที่กำหนดโดย Internal Revenue Code (เพิ่มเติมเกี่ยวกับการจัดเก็บภาษีที่ดีนี้มีให้ด้านล่าง) แผนการของ NSO และ ISO มีลักษณะร่วมกัน: พวกเขารู้สึกว่าซับซ้อนธุรกรรมภายในแผนเหล่านี้ต้องเป็นไปตามข้อกำหนดเฉพาะที่กำหนดโดยข้อตกลงของนายจ้างและประมวลรัษฎากรภายใน วันเริ่มต้นการหมดอายุการใช้สิทธิและการออกกำลังกายในการเริ่มต้นพนักงานมักไม่ได้รับสิทธิ์การเป็นเจ้าของเต็มรูปแบบในวันที่เริ่มต้นของสัญญา (หรือที่เรียกว่าวันที่ให้สิทธิ์) พวกเขาต้องปฏิบัติตามกำหนดการเฉพาะที่เรียกว่าตารางการให้สิทธิ์เมื่อใช้ตัวเลือกของตน กำหนดการให้สิทธิ์จะเริ่มในวันที่ได้รับตัวเลือกและแสดงวันที่ที่พนักงานสามารถใช้จำนวนหุ้นได้ ตัวอย่างเช่นนายจ้างอาจให้ 1,000 หุ้นในวันที่ให้สิทธิ์ แต่หนึ่งปีนับจากวันนั้น 200 หุ้นจะได้รับการจัดสรร (พนักงานจะได้รับสิทธิในการใช้สิทธิ 200 จาก 1,000 หุ้นที่ได้รับครั้งแรก) ปีหลังจากนั้นอีก 200 หุ้นจะตกเป็นเหยื่อและอื่น ๆ กำหนดการให้สิทธิ์มีวันหมดอายุ ในวันนี้นายจ้างไม่สงวนสิทธิ์สำหรับพนักงานในการซื้อหุ้นของ บริษัท ภายใต้เงื่อนไขของข้อตกลง ตัวเลือกหุ้นของพนักงานจะได้รับในราคาที่กำหนดเรียกว่าราคาการใช้สิทธิ เป็นราคาต่อหุ้นที่พนักงานต้องจ่ายเพื่อใช้ตัวเลือกของตน ราคาการใช้สิทธิมีความสำคัญเนื่องจากใช้เพื่อกำหนดกำไร (เรียกว่าองค์ประกอบต่อรอง) และภาษีที่ต้องชำระในสัญญา องค์ประกอบต่อรองราคาถูกคำนวณโดยการหักราคาการใช้สิทธิจากราคาตลาดของหุ้นของ บริษัท ณ วันที่ใช้ตัวเลือก การเก็บภาษีพนักงานนอกจากนี้ Internal Revenue Code ยังมีกฎที่เจ้าของต้องปฏิบัติตามเพื่อหลีกเลี่ยงการเสียภาษีหนักในสัญญาของตน การจัดเก็บภาษีของสัญญาออปชันของหุ้นจะขึ้นอยู่กับประเภทของตัวเลือกที่เป็นเจ้าของ สำหรับตัวเลือกหุ้นที่ไม่ผ่านการรับรอง (NSO): การให้สิทธิ์ไม่ใช่เหตุการณ์ที่ต้องเสียภาษี การจัดเก็บภาษีจะเริ่มขึ้นในช่วงเวลาของการออกกำลังกาย องค์ประกอบต่อรองของตัวเลือกหุ้นที่ไม่ผ่านการรับรองถือเป็นค่าตอบแทนและต้องเสียภาษีในอัตราภาษีเงินได้สามัญ ตัวอย่างเช่นถ้าพนักงานได้รับหุ้น 100 หุ้น A ในราคาการใช้สิทธิ 25 ราคาตลาดของหุ้นในขณะออกกำลังกายคือ 50 ส่วนต่อรองในสัญญาคือ (50 - 25) x 1002,500 . โปรดทราบว่าเราสมมติว่าหุ้นเหล่านี้มีจำนวน 100 หุ้น การขายการรักษาความปลอดภัยจะก่อให้เกิดการเสียภาษีอีกเหตุการณ์หนึ่ง หากพนักงานตัดสินใจขายหุ้นในทันที (หรือน้อยกว่าหนึ่งปีจากการใช้สิทธิ) รายการดังกล่าวจะถูกรายงานเป็นเงินกำไรระยะสั้น (หรือขาดทุน) และจะต้องเสียภาษี ณ อัตราภาษีเงินได้ หากพนักงานตัดสินใจขายหุ้นปีหลังจากการใช้สิทธิขายจะได้รับการรายงานเป็นเงินทุนระยะยาว (หรือขาดทุน) และภาษีจะลดลง ตัวเลือกหุ้นเด่น (ISO) ได้รับการปฏิบัติทางภาษีพิเศษ: การให้สิทธิ์ไม่ใช่ธุรกรรมที่ต้องเสียภาษี เหตุการณ์ที่ต้องเสียภาษีจะมีการรายงานเมื่อมีการออกกำลังกาย แต่องค์ประกอบการต่อรองราคาของตัวเลือกหุ้นกระตุ้นสามารถเรียกใช้ภาษีขั้นต่ำอื่น (AMT) ได้ เหตุการณ์ที่ต้องเสียภาษีครั้งแรกเกิดขึ้นที่การขาย หากหุ้นขายทันทีหลังจากที่มีการใช้สิทธิองค์ประกอบต่อรองนี้ถือเป็นรายได้ตามปกติ กำไรที่ได้รับจากสัญญาจะถือเป็นผลกำไรระยะยาวหากได้รับการปฏิบัติตามกฎดังต่อไปนี้: หุ้นต้องถือครองหุ้นเป็นเวลา 12 เดือนหลังจากการออกกำลังกายและไม่ควรขายจนกว่าจะถึง 2 ปีหลังจากวันที่ได้รับเงิน ตัวอย่างเช่นสมมติว่า Stock A ได้รับเมื่อวันที่ 1 มกราคม 2007 (100 vested) ผู้บริหารจะเลือกตัวเลือกนี้ในวันที่ 1 มิถุนายน 2551 หากต้องการรายงานผลกำไรจากสัญญาดังกล่าวเป็นเงินทุนระยะยาวหุ้นจะไม่สามารถขายได้ก่อนวันที่ 1 มิถุนายน 2552 ข้อควรพิจารณาอื่น ๆ ถึงแม้ว่าระยะเวลาของหุ้น กลยุทธ์ตัวเลือกมีความสำคัญมีข้อควรพิจารณาอื่น ๆ ที่จะทำ ประเด็นสำคัญอีกประการหนึ่งของการวางแผนตัวเลือกหุ้นคือผลกระทบที่เครื่องมือเหล่านี้จะมีต่อการจัดสรรสินทรัพย์โดยรวม สำหรับแผนการลงทุนที่ประสบความสำเร็จต้องมีการกระจายสินทรัพย์อย่างถูกต้อง พนักงานควรระมัดระวังในเรื่องตำแหน่งที่เข้มข้นในหุ้นของ บริษัท ใด ๆ ที่ปรึกษาทางการเงินส่วนใหญ่แนะนำว่าหุ้นของ บริษัท ควรเป็น 20 (มากที่สุด) ของแผนการลงทุนโดยรวม ในขณะที่คุณอาจรู้สึกสบายใจในการลงทุนในสัดส่วนที่มากขึ้นในพอร์ตโฟลิโอของคุณใน บริษัท ของคุณเอง แต่ก็ปลอดภัยมากขึ้นในการกระจายการลงทุน ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านภาษีและการเงินเพื่อกำหนดแผนการดำเนินการที่ดีที่สุดสำหรับผลงานของคุณ Bottom Line แนวคิดเป็นวิธีการชำระเงินที่น่าสนใจ อะไรจะดีไปกว่าการกระตุ้นให้พนักงานมีส่วนร่วมในการเติบโตของ บริษัท มากกว่าการนำเสนอชิ้นส่วนของวงกลม แต่ในทางปฏิบัติการไถ่ถอนและการเก็บภาษีของเครื่องมือเหล่านี้อาจมีความซับซ้อนมาก พนักงานส่วนใหญ่ไม่เข้าใจถึงผลกระทบทางภาษีของการเป็นเจ้าของและการใช้ทางเลือกของตน เป็นผลให้พวกเขาสามารถถูกลงโทษอย่างหนักโดยลุงแซมและมักจะพลาดบางส่วนของเงินที่สร้างขึ้นโดยสัญญาเหล่านี้ โปรดจำไว้ว่าการขายหุ้นพนักงานของคุณทันทีหลังจากการออกกำลังกายจะทำให้เกิดภาษีเงินได้ในระยะสั้นที่สูงขึ้น กำลังรอจนกว่าการขายจะมีคุณสมบัติเพียงพอสำหรับการเสียภาษีกำไรระยะยาวในระยะยาวคุณสามารถช่วยคุณประหยัดได้นับร้อยนับพัน ๆ เบต้าเป็นตัวชี้วัดความผันผวนหรือความเสี่ยงอย่างเป็นระบบของการรักษาความปลอดภัยหรือผลงานเมื่อเทียบกับตลาดโดยรวม ประเภทของภาษีที่เรียกเก็บจากเงินทุนที่เกิดจากบุคคลและ บริษัท กำไรจากการลงทุนเป็นผลกำไรที่นักลงทุนลงทุน คำสั่งซื้อความปลอดภัยที่ต่ำกว่าหรือต่ำกว่าราคาที่ระบุ คำสั่งซื้อวงเงินอนุญาตให้ผู้ค้าและนักลงทุนระบุ กฎสรรพากรภายใน (Internal Internal Revenue Service หรือ IRS) ที่อนุญาตให้มีการถอนเงินที่ปลอดจากบัญชี IRA กฎกำหนดให้ การขายหุ้นครั้งแรกโดย บริษัท เอกชนต่อสาธารณชน การเสนอขายหุ้นหรือไอพีโอมักจะออกโดย บริษัท ขนาดเล็กที่มีอายุน้อยกว่าที่แสวงหา อัตราส่วนหนี้สิน DebtEquity Ratio คืออัตราส่วนหนี้สินที่ใช้ในการวัดแรงจูงใจทางการเงินของ บริษัท หรืออัตราส่วนหนี้สินที่ใช้ในการวัดบุคคลเมื่อเทียบกับประเภทของการลงทุนใด ๆ เมื่อคุณตระหนักถึงกำไรรายได้ที่พิจารณาแล้ว รายได้ถูกเก็บภาษีโดยรัฐบาล ภาษีเท่าไหร่ที่คุณจะต้องเสียเงินและเมื่อคุณจ่ายภาษีเหล่านี้จะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับประเภทของตัวเลือกหุ้นที่คุณเสนอและกฎที่เกี่ยวข้องกับตัวเลือกเหล่านั้น มีสองประเภทพื้นฐานของตัวเลือกหุ้นและหนึ่งภายใต้การพิจารณาในสภาคองเกรส ตัวเลือกหุ้นจูงใจ (ISO) มีการปฏิบัติทางภาษีที่พิเศษและต้องเป็นไปตามเงื่อนไขพิเศษที่กำหนดโดย Internal Revenue Service ประเภทของตัวเลือกหุ้นนี้จะช่วยให้พนักงานหลีกเลี่ยงการจ่ายภาษีในหุ้นที่พวกเขาเป็นเจ้าของจนกว่าจะมีการขายหุ้น เมื่อหุ้นขายในท้ายที่สุดภาษีเงินทุนระยะสั้นหรือระยะยาวจะจ่ายตามกำไรที่ได้รับ (ความแตกต่างระหว่างราคาขายกับราคาซื้อ) อัตราภาษีนี้มีแนวโน้มที่จะต่ำกว่าอัตราภาษีเงินได้แบบเดิม ภาษีกำไรจากเงินทุนระยะยาวคิดเป็นร้อยละ 20 และใช้หากพนักงานถือหุ้นอย่างน้อยหนึ่งปีหลังจากการออกกำลังกายและสองปีหลังจากได้รับทุน ภาษีกำไรจากการลงทุนในระยะสั้นเป็นอัตราเดียวกับอัตราภาษีเงินได้ทั่วไปซึ่งอยู่ระหว่าง 28 ถึง 39.6 เปอร์เซ็นต์ ผลกระทบทางภาษีของประเภทของตัวเลือกหุ้นสามประเภทตัวเลือกหุ้นซุปเปอร์ตัวเลือกการออกกำลังกายของพนักงานภาษีเงินได้สามัญ (28 - 39.6) นายจ้างได้รับการหักภาษีหักลดหย่อนภาษีเมื่อมีการออกกำลังกายพนักงานการหักลดหย่อนภาษีเมื่อพนักงานใช้พนักงานขายตัวเลือกหลังจากผ่านไป 1 ปีขึ้นไป ที่ 20 ระยะยาวเงินกองทุนกำไรที่ 20 กำไรระยะยาวกำไรจากการลงทุนใน 20 ตัวเลือกหุ้นไม่ได้รับการรับรอง (NQSOs) dont รับการรักษาสิทธิพิเศษภาษี ดังนั้นเมื่อพนักงานซื้อหุ้น (โดยการใช้สิทธิซื้อหุ้น) เขาหรือเธอจะต้องจ่ายภาษีเงินได้ตามอัตราปกติระหว่างส่วนที่จ่ายให้กับหุ้นและราคาตลาด ณ เวลาที่ใช้สิทธิ นายจ้างได้รับประโยชน์เนื่องจากสามารถเรียกร้องการหักภาษีได้เมื่อพนักงานใช้ทางเลือกของตน ด้วยเหตุผลนี้นายจ้างมักจะขยาย NQSO ไปให้กับพนักงานที่ไม่ใช่ผู้บริหาร ภาษี 1,000 หุ้นราคาใช้สิทธิ 10 บาทต่อหุ้นที่มา: เงินเดือน สมมติว่าอัตราภาษีเงินได้ปกติอยู่ที่ 28 เปอร์เซ็นต์ อัตราภาษีเงินได้นิติบุคคลร้อยละ 20 ในตัวอย่างพนักงานสองคนจะได้รับสิทธิในหุ้น 1,000 หุ้นโดยมีราคาประท้วง 10 เหรียญต่อหุ้น หนึ่งถือตัวเลือกหุ้นแรงจูงใจในขณะที่อื่น ๆ ถือ NQSOs พนักงานทั้งสองคนใช้สิทธิไถ่ถอนหุ้นละ 20 บาทและถือสิทธิในการซื้อหุ้นล่วงหน้าหนึ่งปีก่อนขาย 30 หุ้น พนักงานที่มี ISOs ไม่ต้องเสียภาษีใด ๆ ในการออกกำลังกาย แต่จะต้องเสียภาษีกำไร 4,000 ดอลลาร์เมื่อมีการขายหุ้น พนักงานที่มี NQSOs จ่ายภาษีเงินได้ปกติ 2,800 บาทในการใช้สิทธิซื้อหุ้นและอีก 2,000 รายในส่วนของกำไรจากการขายหุ้นเมื่อมีการขายหุ้น บทลงโทษสำหรับการขายหุ้น ISO ภายในหนึ่งปีเจตนาที่อยู่เบื้องหลัง ISOs คือการให้รางวัลแก่การเป็นพนักงาน ด้วยเหตุผลดังกล่าว ISO อาจกลายเป็นเงื่อนไขที่กำหนดไว้ได้นั่นคือกลายเป็นตัวเลือกหุ้นที่ไม่ผ่านเกณฑ์ - ถ้าพนักงานขายหุ้นภายในหนึ่งปีหลังจากใช้ตัวเลือก ซึ่งหมายความว่าพนักงานจะต้องเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลในอัตราร้อยละ 28 ถึง 39.6 ทันทีโดยไม่คิดภาษีเงินได้นิติบุคคลในระยะยาวร้อยละ 20 เมื่อหุ้นขายภายหลัง นอกเหนือจากตัวเลือกที่กล่าวข้างต้นแล้ว บริษัท มหาชนบางแห่งเสนอแผนการซื้อหุ้นของพนักงานตามมาตรา 423 (ESPPs) โปรแกรมเหล่านี้อนุญาตให้พนักงานซื้อหุ้นของ บริษัท ในราคาพิเศษ (ไม่เกินร้อยละ 15) และได้รับสิทธิประโยชน์ทางภาษีกับผลกำไรที่ได้รับเมื่อมีการขายหุ้นในภายหลัง หลาย บริษัท ยังเสนอหุ้นเป็นส่วนหนึ่งของแผนเกษียณอายุ 401 (k) แผนการเหล่านี้อนุญาตให้พนักงานจัดสรรเงินเพื่อการเกษียณและไม่ต้องเสียภาษีรายได้จนกว่าจะเกษียณอายุ นายจ้างบางรายเสนอข้อดีเพิ่มเติมในการจับคู่ผลงานของพนักงานกับ 401 (k) กับหุ้นของ บริษัท ในขณะที่หุ้นของ บริษัท ยังสามารถซื้อได้ด้วยเงินที่ลูกจ้างลงทุนในโครงการเกษียณอายุ 401 (k) ทำให้พนักงานสามารถสร้างผลงานการลงทุนได้อย่างต่อเนื่องและคงที่ การพิจารณาภาษีพิเศษสำหรับผู้ที่มีผลกำไรจำนวนมากภาษีทางเลือกขั้นต่ำ (Alternative Tax Minimum - AMT) อาจใช้ในกรณีที่พนักงานรับรู้ผลประโยชน์ที่มีนัยสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากตัวเลือกหุ้นที่ให้สิทธิพิเศษ นี่เป็นภาษีที่ซับซ้อนดังนั้นถ้าคุณคิดว่าอาจมีผลกับคุณโปรดปรึกษาที่ปรึกษาทางการเงินส่วนบุคคลของคุณ คนมากขึ้นกำลังได้รับผลกระทบ - Jason Rich, พนักงานเงินเดือน